Το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης αναφέρεται στην ψυχική και σωματική εξάντληση του εργαζομένου, ο οποίος προσπαθεί να προσαρμοστεί και να αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα που έχουν σχέση με την εργασία του. Πολύ συχνά οι εκπαιδευτικοί αποτελούν θύματα του συγκεκριμένου συνδρόμου, που πλήττει επαγγελματίες όπου η καθημερινότητα τους περιλαμβάνει ανθρώπινη επικοινωνία. Οι εκπαιδευτικοί ασκώντας ένα κατεξοχήν ανθρωπιστικό επάγγελμα, υπόκεινται σε συνθήκες έντονου στρες και συχνά οδηγούνται σε επαγγελματική εξουθένωση. Ψυχοσωματικές εκδηλώσεις αναπτύσσονται σταδιακά μέσα από μια διαδικασία συνεχώς αθροιζόμενης κούρασης και επαγγελματικής απογοήτευσης και οδηγεί στην πλήρη ψυχοσωματική κατάρρευση συνοδευόμενη από αυξημένα συναισθήματα ενοχής, χαμηλό αυτοσεβασμό αυξανόμενα συναισθήματα διαφοροποίησης που μπορεί να οδηγήσουν σε προσωπική κατάρρευση (Δεληχάς, 2012). Το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης μπορεί επίσης να προκαλέσει χαμηλή ενεργητικότητα, ανάπτυξη αρνητικών στάσεων για την εργασία και το ίδιο το άτομο, επιδείνωση των διαπροσωπικών σχέσεων, διαφοροποίηση της ποιότητας της ανθρώπινης επαφής, συχνές απουσίες και διάθεση εγκατάλειψης του επαγγελματικού πόστου και όλα αυτά ως συνέπεια της συναισθηματικής εξάντλησης.
Αν επιθυμείτε παρακαλούμε να συμπληρώσετε το ακόλουθο ερωτηματολόγιο:
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSeamDKhkuqaBQFYQB8MjNRRETaJ27595xGL0jFGsA9_FAbvkg/viewform